lunes, 29 de junio de 2009

UN BLUES EN COMALESTORRES...

Que hace un tipo como tu, en un sitio como este...
Esto es lo que pensaba mientras me arrastraban por esa preciosa pared de Cavallers...jejeje
Este fin de semana estaba de "Rodriguez" y en vez de quedarme en la costa intentando ligar (si se puede ligar con esta cara...jeje) con alguna "guiri", va y me vuelvo a subir a Cavallers, además a dormir dos días con un tío dentro de una furgo...uuufff, pero bueno al menos Rober es guapete...jajaja

El viernes llegamos tarde, una parada a cenar corta, se transformo en casi 2 horas de tertulia amenizada por un buen tinto peleón. Después de reventar todo nuestro presupuesto del fin de semana en dicha cena y viendo mas curvas de las existentes llegamos a la presa, montamos el chiringuito y a dormir, que mañana sera un día largo...

Al día siguiente habíamos quedado con Luichy a las 9h y así nos acompañara a Comalestorres. Después de los saludos, cargamos con el material y subimos para arriba. Con una aproximacion de una hora y 500m de desnivel...jejeje, que nosotros hacemos en 40 minutos, eso si, yo el ultimo recordando las tapitas y las cervezas de estos días de fiestas...jejeje

Al llegar arriba nos encontramos con alguna cordada metida ya en faena y unas cuantas mas preparándose. Preguntamos que vía esta libre y nos dicen que la Blues no se pondrá nadie, dudamos si en esta o alguna de las otras que quedan libres, pero como para nosotros sera la toma de contacto en esta pared y Luichy solo la ha repetido unas 25 veces...jeje, optamos por esta.


Después de un descanso con intento frustrado de ligarnos a las chicas mas guapas de todo Cavallers, nos jugamos el orden de escalada. Esta vez la suerte ha estado de mi parte ( aunque creo que mis compañeros se apiadaron de mi...jeje) y me toco los dos primeros largos, que mira tu por donde, son los mas fáciles ( sospechoso no??). Así que con mas miedo que vergüenza, empiezo a escalar y a meter todos los trastos esos que ponen los alpinistas en las fisuras...jeje



¿ Que hace un blokero metiendo cacharros?...uuufff!!!. Al llegar a la primera R, me dicen que continúe que creen que las cuerdas llegan hasta la segunda...snif,snif, ya empezamos a empalmar largo...uuufff, que manía tienen estos tapieros. Al llegar a la R, preparo el chiringuito y empiezan a subir estos dos valientes. El siguiente largo ya no me tocaba, pero como solo había hecho un largo ( que cabroncetes), poz ala p'arriba otra vez. Yo lo que mas temía escalando, no era el caer, sino que con mis temblores produjera un desprendimiento...jajajja. De ahí para arriba mi trabajo a parte de contar chistes malos y cantar alguna cancioncilla cutre, consistía en subir la mochila y disfrutar...jeje.


Que guapa la vía. Pasan las horas que ni me entero y en un rato ya estamos arriba del todo. Hoy he pasado de los 200m de pared y me tocaba pagar las cervezas. Después de un ratito de descanso en la base, marchamos corriendo al primer bar que encontramos...jaja
Pero antes de eso Luichy me tenia una buena sorpresa preparada, al llegar a la presa me presenta a Oskar, yo tenia muchas ganas de conocerle, ya que de tanto entrar a ver su blog, me anime a escribir el mio. Después de la foto de rigor, quedamos en el bar, para continuar la conversación...
A la fiesta también se apunto Rosana ( que tampoco se pierde una ...jejeje) para estar con nosotros...
Y eso ha sido todo por hoy, mañana mas...





1 comentario:

Xavier Sanchez dijo...

Ei bloquerooo!
Ets un bloquero raro, per això,eh? Metres amunt, posant cacharros, en luichy de company de cordada,... jo diria que ja ets un autèntic tapiero!!! Felicitats per les 2 vies que vau fer! Nosaltres al final ens vam baixar, jo m'estava congelant i vaig pensar que cauria un xàfec...i al final un sol que t'hi cagues, bé, així tornarem!
Ens seguim llegint!
Xavi i Eli